W ogniu pytań - Maciej Szymkowiak

1. Jak trafiłeś do Stali?

M.Sz. – Do Stali trafiłem na zasadzie wypożyczenia z Piasta Gliwice. W tym klubie w poprzednich rozgrywkach grałem w Centralnej Lidze Juniorów.

2. Przybliż swoją osobę kibicom w Brzegu?

M.Sz. – Mam 18 lat, pochodzę z Wrocławia. W tym też mieście zaczynałem swoją przygodę z piłką, kiedy to w wieku 8 lat tato zaprowadził mnie na pierwszy trening do FC Wrocław Academy. Tam grałem 7-8 lat po czym przeniosłem się do Piasta Gliwice. Moją nominalną pozycją na boisku jest boczny pomocnik.

3. Za nami już dwie kolejki, po których Stal przewodzi tabeli. Jak oceniasz potencjał tej drużyny?

M.Sz. – Dwa pierwsze mecze były bardzo udane dla naszego zespołu. W każdym elemencie piłkarskiego rzemiosła wyglądaliśmy bardzo dobrze. Widać że ciężka praca na treningach przynosi efekty co przekłada się na punkty. Uważam, że mamy świetny zespół, w którym są jeszcze rezerwy a jeśli dalej będziemy mocno pracować na treningach to lokata w lidze powinna być wysoka.

4. W pierwszych dwóch meczach wyszedłeś w pierwszej „11”. Jak oceniasz swoją grę?

M.Sz. – Zgadza się. W pierwszych meczach dostałem szansę od trenera i chyba wypadłem w nich całkiem nieźle. Zaznaczam, że mecz ze Ślęzą był moim debiutem w III Lidze i mimo kilku błędów oceniam go pozytywnie. W meczu z Unią na boisku czułem się bardzo dobrze i chyba wypadłem lepiej niż ze Ślęzą. Szkoda tylko że nie udało mi się zdobyć premierowego gola ale i na niego przyjdzie czas.

5. Jakie cele stawiasz przed sobą w obecnym sezonie?

M.Sz. – Celów mam wiele ale najważniejszy to nabrać doświadczenia w dorosłej piłce. Nie ukrywam także, że chciałbym w Brzegu pokazać moje umiejętności piłkarskie no i oczywiście – strzelić kilka goli.

6. Czym oprócz piłki zajmuje się Maciej Szymkowiak?

M.Sz. – Ogólnie nie lubię tracić czasu na głupoty i każdą wolną chwilę staram się rozsądnie zagospodarować. Staram się inwestować w swój rozwój osobisty więc oprócz treningów piłkarskich dużo czasu spędzam na siłowni oraz na nauce. Oprócz gry także pracuję, ponieważ uważam się za dorosłego człowieka i chciałbym się usamodzielnić.

Dziękuję.